கோடு சாமங்களின் கவிதை

கோடு சாமங்களின் கவிதை

உலகத்து இருளையெல்லாம்
ஒன்றாயிழைத்து
வரையப்பட்டது அந்தக்கோடு

பாதங்களுக்கு முன்னே
நீண்டு விரிந்திருந்தது
இருத்தலையும் கடத்தலையும்
இருகூறாய்ப் பிரித்த கோடு
அறத்தின் கூர்நகங்களாய்
காற்றில் அலைபாயும் முட்களோடு

இரவு அடைகாக்கிறது
வாழ்தலின் இரகசியத்தை
கோடு அடைகாக்கிறது
இரகசியத்தின் வாழ்வை

கோடு சாமங்களின் கவிதை
இரகசியத்தின் புதைமேடு

பாம்புகள் இரைதேடும்
வனாந்தரத்து இருளூடே
மினுக்கட்டான் பூச்சிகளாய்
புதைந்தொளிர்கின்றன
கங்குகள்

சாம்பலிலிருந்து கிளர்ந்தெழுந்தது
தனிமையை ஊடறுத்து
இரவின் பாடல்

பற்றி எரிந்தது கோடு
அந்தகாரத்தின் இடுக்கில்
கசியும் கருந்திரவத்தை
முகர்ந்தவாறே

நெருப்பு விழுங்கிய பாம்பாய்
நெளிந்து நெளிந்து
வெந்து தணிந்தது கோடு
இருளோடு

சாம்பல் பூசிய விடியல்
பறைசாற்றியது
இரவு தீக்குளித்த கதையை